-
Πριν λίγο, πέρασα απ' την Ακαδημίας,
κι εκεί στη στροφή, κόλλησα.
Το μάτι μου στάθηκε
και κάτι μέσα μου συντονίστηκε
με την ευαίσθητη φράση
του παγωμένου τοίχου.
Σταμάτησα μια άγνωστή μου κοπέλα
και της ζήτησα να βγάλει τη φωτογραφία.
Για να το θυμάμαι,
να το παλεύω κάθε μέρα,
Το κάνω άλλωστε εδώ και χρόνια.
Αυτός είναι ο κανόνας μου:
Προσπαθώ να λύνω
τα πολλά θέματά μου,
μέσα μου.
Έχω άλλωστε πολλά.
Όλη αυτή η προσπάθεια,
με κρατά διαρκώς σε μια φόρμα
μόνιμης αυτογνωσίας,
ενσυναίσθησης και ανθρωπιάς,
όλα βαπτισμένα μέσα στη χάρη του Θεού.
Μετά,
προσεγγίζω τα πάντα στη ζωή,
ανθρώπους και καταστάσεις,
με μια άλλη ματιά.
Είμαι πολύ ευγνώμων,
διότι η ζωή και ο Θεός μου χάρισαν
αυτό τον πλούτο:
έβαλαν δίπλα μου τέτοιους ανθρώπους,
πατέρες και γέροντες,
αλλά και απλούς ανθρώπους της ζωής,
σοφούς και φωτισμένους,
όλων των ηλικιών,
που ζουν μ' αυτό τον αγώνα.
Που κάνουν
πολλή δουλειά μέσα τους,
ψάχνονται, ψάχνουν,
διαβάζουν,
προσεύχονται,
βυθίζονται σε λεπτά σημεία αυτογνωσίας,
προσπαθούν να λύνουν
τα όποια θέματά τους,
ψυχολογικά, προσωπικά,
συναισθηματικά,
σεξουαλικά,
υπαρξιακά.
Και μετά,
όλα γίνονται αλλιώς.
Καλώς.
Αποτελεσματικώς.
Και όντως θεοπρεπώς.
Έρχονται Θεοφάνεια!
Γίνε θάλασσα
και ποτάμι που ρέει,
να μπει μέσα σου ο Θεός
να βαπτιστεί,
να σε αγιάσει,
ώστε η ψυχή σου
να μη ξεπαγιάσει!
ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΜΑΣ ΠΑΤΩΝΤΑΣ LIKE "ΕΔΩ"
-
