Κάθε βασανισμένος ξέρει το σωστό.
Δύναμη του λείπει.
Δύναμη του λείπει.
Το μυαλό του το ξέρει.
Ομως δεν έχει τη δύναμη ν’ αλλάξει.
Μπορείς να του στείλεις δύναμη;
Μπορείς να κάνεις ένα θαύμα στην ψυχή του;
Εκεί θα ευχόμουν να δραστηριοποιηθείς.
Πόσα παιδιά έχεις;
Τρία;
Τέσσερα;
Μπορείς να κάνεις κάθε μέρα ένα τέταρτο προσευχή για κάθε παιδί σου;
Μια προσευχή αφοσιωμένη, μέσα στην αγάπη, στο έλεος και στο φως του Χριστού.
Προσευχήσου με τρόπο που να νιώθεις ότι περικυκλώνεις το παιδί σου και το τυλίγεις μες στην προσευχή.
Και ύστερα απ’ αυτή την προσευχή, άφησέ το ήσυχο να βγει στη ζωή και στην κοινωνία.
Και μην το κυνηγάς εσύ άλλο.
Θα το κυνηγάει η δύναμη της προσευχής σου!
Και μην το κυνηγάς εσύ άλλο.
Θα το κυνηγάει η δύναμη της προσευχής σου!
Αν έχεις τέτοια δύναμη στην προσευχή.
Αν δεν έχεις, τότε τι παλεύεις με σκέτα λόγια;
Θ’ αλλάξουν τα λόγια τους ανθρώπους;
Θ’ αλλάξουν τα λόγια τους ανθρώπους;
Αλλάζει κανείς με λόγια;
Βιβλία υπάρχουν. Λόγια υπάρχουν.
Ομιλίες γίνονται. Μιλάμε.
Κι αυτή η εκπομπή αυτό δεν κάνει; Μιλάει. Μα δεν αρκούν όλα αυτά για να αλλάξει ο κόσμος.
Βιβλία υπάρχουν. Λόγια υπάρχουν.
Ομιλίες γίνονται. Μιλάμε.
Κι αυτή η εκπομπή αυτό δεν κάνει; Μιλάει. Μα δεν αρκούν όλα αυτά για να αλλάξει ο κόσμος.
Αν δεν διοχετευτεί μαζί με τον λόγο μια θεϊκή πηγή ενέργειας, η χάρη του Θεού, το έλεος του Χριστού, πώς θ’ αλλάξει κανείς;
Αν δεν νιώσεις κάτι να μαλακώνει μέσα σου, να σε μεταμορφώνει και να σε μεταστρέφει;
Αν δεν νιώσεις κάτι να μαλακώνει μέσα σου, να σε μεταμορφώνει και να σε μεταστρέφει;
Τα τελευταία χρόνια έχω καταλάβει αυτή τη μεγάλη αλήθεια πολύ έντονα.
Και το χαίρομαι. Κι ευχαριστώ πάρα πολύ τον Θεό και τους ανθρώπους που με βοήθησαν να καταλάβω αυτή την αλήθεια: ότι πρέπει να σέβομαι τον άλλον.
Διότι δεν μπορώ να τον αλλάξω.
Εδώ και καιρό στην εξομολόγηση, στην επικοινωνία με διάφορους ανθρώπους, με παιδιά στο σχολείο, με γνωστούς και φίλους δεν συμβουλεύω πλέον με συγκεκριμένες οδηγίες τι να κάνει καθένας.
Το μόνο που συμβουλεύω είναι να προσεύχεται.
Και το χαίρομαι. Κι ευχαριστώ πάρα πολύ τον Θεό και τους ανθρώπους που με βοήθησαν να καταλάβω αυτή την αλήθεια: ότι πρέπει να σέβομαι τον άλλον.
Διότι δεν μπορώ να τον αλλάξω.
Εδώ και καιρό στην εξομολόγηση, στην επικοινωνία με διάφορους ανθρώπους, με παιδιά στο σχολείο, με γνωστούς και φίλους δεν συμβουλεύω πλέον με συγκεκριμένες οδηγίες τι να κάνει καθένας.
Το μόνο που συμβουλεύω είναι να προσεύχεται.
Παροτρύνω να έρχεται σε επαφή με την πηγή της ζωής, της αλήθειας και της σοφίας, που ‘ναι ο Θεός. Ελα σ’ επαφή με τον Θεό!
Και θα σε φωτίσει με τρόπο προσωπικό ο Θεός.
Μην περιμένεις από μένα να σου λέω τι θα κάνεις.
Δεν θα περπατήσω εγώ για σένα.
Ερχεται ο άλλος και μου λέει ότι καπνίζει και πιέζεται.
Ή ότι βρίζει, ότι ασωτεύει.
Εγώ, ως καλός παπάς, πρέπει εκείνη την ώρα να του πω: «Παιδί μου, αυτό είναι αμαρτία».
Μα αυτή είναι η δουλειά μου;
Να ονοματίζω τις αμαρτίες στον κόσμο;
Εγινα παπάς, για να λέω διαρκώς:
«Αυτό είναι αμαρτία»; Μα, για να ‘ρθει να εξομολογηθεί κάποιος, σημαίνει πως ξέρει ότι είναι αμαρτία.
Η δουλειά μου είναι πώς να κάνω αυτό τον άνθρωπο να νιώσει τη χαρά που δίνει ο Χριστός.
Σκοπός μου είναι να κάνω αυτό τον άνθρωπο να νιώσει την αγάπη που δίνει ο Χριστός.
Και θα σε φωτίσει με τρόπο προσωπικό ο Θεός.
Μην περιμένεις από μένα να σου λέω τι θα κάνεις.
Δεν θα περπατήσω εγώ για σένα.
Ερχεται ο άλλος και μου λέει ότι καπνίζει και πιέζεται.
Ή ότι βρίζει, ότι ασωτεύει.
Εγώ, ως καλός παπάς, πρέπει εκείνη την ώρα να του πω: «Παιδί μου, αυτό είναι αμαρτία».
Μα αυτή είναι η δουλειά μου;
Να ονοματίζω τις αμαρτίες στον κόσμο;
Εγινα παπάς, για να λέω διαρκώς:
«Αυτό είναι αμαρτία»; Μα, για να ‘ρθει να εξομολογηθεί κάποιος, σημαίνει πως ξέρει ότι είναι αμαρτία.
Η δουλειά μου είναι πώς να κάνω αυτό τον άνθρωπο να νιώσει τη χαρά που δίνει ο Χριστός.
Σκοπός μου είναι να κάνω αυτό τον άνθρωπο να νιώσει την αγάπη που δίνει ο Χριστός.
Του π. Ανδρέα Κονάνου – Από την εφημερίδα Ορθόδοξη Αλήθεια
ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΜΑΣ ΠΑΤΩΝΤΑΣ LIKE "ΕΔΩ"
