Μα φυσικά μία.
Η Εκκλησία ως συνάθροιση, σύναξη ανθρώπων, φέρει μέσα της το στοιχείο της ενότητος.
Είναι ενότητα.
Η πολλότητα εκκλησιών αναιρεί την ενότητα αυτή.
Αποτελεί αντίφαση.
Ο Χριστός μία ίδρυσε επί της γης Εκκλησία, της οποίας είναι η
μυστική και αόρατη κεφαλή, για να συνεχίσει το λυτρωτικό έργο του στον κόσμο.
Δεν ίδρυσε πολλές παράλληλες εκκλησίες, πράγμα που δε θα είχε νόημα.
Η Εκκλησία είναι το ένα μυστικό σώμα του ενός Χριστού.
Όπως δεν υπάρχουν πολλοί Χριστοί, έτσι δεν υπάρχουν και πολλές εκκλησίες.
Όπως δεν υπάρχουν πολλοί Χριστοί, έτσι δεν υπάρχουν και πολλές εκκλησίες.
Το ιερό Σύμβολο της Πίστεως ρητά ορίζει:
«Εις μίαν, αγίαν, …Εκκλησίαν».
«Εις μίαν, αγίαν, …Εκκλησίαν».
Το γεγονός ότι σήμερα υπάρχουν πολλές «εκκλησίες» που διαφέρουν μεταξύ τους, είναι όχι φιλικές και καμιά φορά ανταγωνιστικές η μία προς την άλλη, δεν είναι κάτι θελημένο από το Θεό, αλλ’ είναι διάσπαση που προέρχεται από την αδυναμία και τις αμαρτίες των ανθρώπων.
Ο Θεός δε θέλει τη διαίρεση και την κατατομή, και μάλιστα του αγίου Του σώματος.
Η διαίρεση προέρχεται από το σπορέα των σκανδάλων διάβολο, το πνεύμα της αποστασίας και της πλάνης.
Ποια είναι τα στοιχεία που απαρτίζουν την ενότητα της Εκκλησίας;
Τα στοιχεία αυτά είναι:
1) Η μία πίστη.
Το σύνολο των δογματικών αληθειών τις όποιες η Εκκλησία παρέλαβε από τούς Αποστόλους και αυτοί από τον Κύριο, τις οποίες διαφυλάσσει απαράφθορες στο πέρασμα του χρόνου, τις ερμηνεύει αυθεντικά και τις κηρύσσει στο ποίμνιο.
«Εις Κύριος, μία πίστις, εν βάπτισμα» λέγει θεόπνευστα ο Παύλος.
Είναι φανερό ότι η μία πίστη βρίσκεται στην καρδιά της εκκλησιαστικής ενότητος, οι δε αιρετικοί, οι οποίοι διαστρεβλώνουν μία ή περισσότερες δογματικές αλήθειες, διασπούν την ενότητα αυτή και θέτουν εαυτούς έξω από τα όρια της αληθινής Εκκλησίας.
2) Η μία θεία λατρεία.
Οι πιστοί λατρεύουν ενιαίως το Θεό.
1) Η μία πίστη.
Το σύνολο των δογματικών αληθειών τις όποιες η Εκκλησία παρέλαβε από τούς Αποστόλους και αυτοί από τον Κύριο, τις οποίες διαφυλάσσει απαράφθορες στο πέρασμα του χρόνου, τις ερμηνεύει αυθεντικά και τις κηρύσσει στο ποίμνιο.
«Εις Κύριος, μία πίστις, εν βάπτισμα» λέγει θεόπνευστα ο Παύλος.
Είναι φανερό ότι η μία πίστη βρίσκεται στην καρδιά της εκκλησιαστικής ενότητος, οι δε αιρετικοί, οι οποίοι διαστρεβλώνουν μία ή περισσότερες δογματικές αλήθειες, διασπούν την ενότητα αυτή και θέτουν εαυτούς έξω από τα όρια της αληθινής Εκκλησίας.
2) Η μία θεία λατρεία.
Οι πιστοί λατρεύουν ενιαίως το Θεό.
Κέντρο της θείας λατρείας είναι η θεία λειτουργία, με κεντρική στιγμή την προσφορά της αναίμακτης θυσίας του Χριστού.
Οι μικρές και επουσιώδεις διαφορότητες που παρατηρούνται στη λατρεία κατά τόπους Εκκλησιών, δεν παραβλάπτουν την ενότητα λατρείας της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Οι μικρές και επουσιώδεις διαφορότητες που παρατηρούνται στη λατρεία κατά τόπους Εκκλησιών, δεν παραβλάπτουν την ενότητα λατρείας της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Είναι απλά λατρευτικά έθιμα, χωρίς άλλη βαθύτερη σημασία.
3) Το ένα διοικητικό πολίτευμα.
Το ορθόδοξο πολίτευμα είναι ιεραρχικό, χωρίς να είναι ιεροκρατικό.
Είναι πολίτευμα συνοδικό.
Όλα τά στοιχεία αυτά σφυρηλατούν τήν ενότητα της Εκκλησίας.
Όπου αυτά υπάρχουν, εκεί υπάρχει και η μία Εκκλησία, την οποία ίδρυσε ο Κύριος
Όπου αυτά υπάρχουν, εκεί υπάρχει και η μία Εκκλησία, την οποία ίδρυσε ο Κύριος
