Η ελιά που ευδοκιμεί ιδιαίτερα στα μέρη της Ανατολής, χρησιμοποιήθηκε ως χριστιανικό σύμβολο απαρχής.
Στα μέρη όπου διαδραματίσθηκαν τα μεγάλα γεγονότα του θείου δράματος (Ματθ. κεφ.26: στιχ.30, 38).
Ο κλάδος της ελιάς είναι το σύμβολο της συμφιλίωσης και της ειρήνης, όπως διαβάζουμε στο dogma.gr
Η καρποφορία της ελιάς συμβολίζει τις πλούσιες ευλογίες του
Θεού στη ζωή των πιστών (Ψαλμ. 51:στιχ 10).
Η πολύκαρπη ελιά συμβολίζει, ειδικότερα τη χριστιανική μητέρα που με τους καρπούς της αγάπης της, τα παιδιά της, πλουτίζει το σπιτικό της (Ψαλμ. 127: στιχ 3).
Ο απόστολος Παύλος κάνει και μία άλλη συμβολική χρήση της ελιάς. Παρομοιάζει τον άπιστο άνθρωπο με άγρια ελιά («αγριέλαιος») και την Εκκλησία με ήμερη ελιά («καλλιέλαιος»).
Ο κλάδος, όμως, της άγριας ελιάς (ο άνθρωπος) που θα εμβολιαστεί στην ήμερη ελιά (την Εκκλησία) αποκτά και αυτός τις ιδιότητες του ήμερου δένδρου (Ρωμ. κεφ.11: στιχ16-24).
Συμβολική, επίσης, σημασία έχει και το προ»ιόν της ελιάς: το έλαιον (το λάδι). Το λάδι, στην Αγία Γραφή είναι σύμβολο της χαράς, γιατί ο άνθρωπος που αλείφει το πρόσωπό του με λάδι, λάμπει (Ψαλμ. 103: στιχ15).
Είναι επίσης σύμβολο της φιλίας και της τιμής (Ψαλμ. 22: στιχ5. και Λουκ. κεφ 7’στιχ46).
Το λάδι στην αρχαιότητα χρησιμοποιήθηκε για θεραπευτικούς σκοπούς, ενώ ακόμα και σήμερα το λάδι ακόμη και σήμερα αποτελεί τη βάση για την παρασκευή θεραπευτικών αλοιφών.
Ο καλός Σαμαρείτης πρόσφερε τις πρώτες βοήθειες στον «εμπεσόντα εις τους ληστάς», αλείφοντας τις πληγές του με λάδι (Λουκ. κεφ10: στιχ30-37).
Το λάδι συμβολίζει τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, ιδίως στο Μυστήριο του Βαπτίσματος, με το οποίο ο άνθρωπος θεραπεύεται και ειρηνεύει με τον Θεό.
Πηγή: Χριστ.Στέγη Καλαμάτας
