Κυριακή 3 Ιουνίου 2018

Κάποια στιγμη στον ουρανό ζήτησε ο Θεός από τους Αγγέλους να του φέρουν τα πιο πολύτιμα πράγματα, που υπάρχουν στη γη.




Κάποια στιγμη στον ουρανό ζήτησε ο Θεός από τους Αγγέλους να του φέρουν τα πιο πολύτιμα πράγματα, που υπάρχουν στη γη.
Οι Αγγελοι ξεκίνησαν και έψαξαν ολόκληρη τη γη. Πολλοί ομολογουμένως έφεραν πολλά ωραία και
πολύτιμα πράγματα.
Ξεχώρισαν όμως τρεις.

Ο ένας έφερε και απέθεσε στον θρόνο του Θεού ένα ωραιότατο μαργαριτάρι. 
Ήταν μια σταγόνα ιδρώτα. 
Είχε πέσει απο το μέτωπο κάποιου που τίμια προσπαθούσε να ζήσει την οικογένειά του.

- Ωραίο το εύρημα σου, είπε ο Θεός, αλλά υπάρχει και πιο ωραίο απο αυτό.

Ήρθε τότε δεύτερος Άγγελος. 
Αυτός απέθεσε με σεβασμό μπροστά στον Θεό ένα κατακόκκινο ρουμπίνι. 
Ήταν μια σταγόνα αίματος ενός ήρωα, που είχε πέσει στο πεδίο της τιμής. 
Οι άγγελοι έμειναν εκστατικοί. 
Ασφαλώς αυτός θα κέρδιζε το βραβείο.

- Υπάρχει κάτι πιο πολύτιμο ακόμη, είπε ο Θεός.

Τότε όλοι στράφηκαν προς το μέρος του τρίτου Αγγέλου, που εκείνη την ώρα ερχόταν και με πολλή ευλάβεια άφησε να κυλίσει στον θρόνο του Θεού ένα ασταφτερό διαμάντι, που όμοιο μ'αυτό ποτέ δεν είχαν δεί. 
Ήταν ένα δάκρυ κάποιου αμαρτωλού, που γονατιστός ομολογούσε τις αμαρτίες του μπροστά στον πνευματικό.

- Αυτό είναι το πιο πολύτιμο πράγμα, είπε τότε ο Θεός και το βραβείο δόθηκε στον τελευταίο Άγγελο.

Αλήθεια, πόσο αξίζει η μετάνοια και η εξομολόγηση;

Αυτό το βεβαιώνει ο ίδιος ο Κύριος, που λέγει  «χαρά γίνεται ενώπιον των αγγέλων του Θεού επι ενι αμαρτωλώ μετανοούντι». (Λουκ.ιε΄10)

ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΜΑΣ ΠΑΤΩΝΤΑΣ LIKE "ΕΔΩ"